Rak płuca jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie.
Diagnostyka raka płuca ma charakter kompleksowy, który obejmuje:
- badania obrazowe: badanie radiologiczne klatki piersiowej, tomografię komputerową klatki piersiowej, tomografię emisyjną pozytronową, rzadziej rezonans magnetyczny,
- badania morfologiczne: badanie materiału uzyskanego drogą bronchoskopii, biopsji endoskopowej pod kontrolą USG (EBUS) i biopsji przez ścianę klatki piersiowej, badanie płynu z jamy opłucnej, rzadziej badanie cytologiczne plwociny oraz za pomocą innych metod,
- badania laboratoryjne.
Podstawą rozpoznania raka płuca jest badanie histologiczne lub cytologiczne materiału uzyskanego z guza. Z kolei warunkiem racjonalnej kwalifikacji do leczenia chorych na raka płuca jest dokładne ustalenie zaawansowania nowotworu i jego charakterystyka molekularna.
Nowoczesna diagnostyka chorób układu oddechowego ma charakter kompleksowy i wielodyscyplinarny. Składają sią na nią:
– diagnostyka mikrobiologiczna,
– diagnostyka patomorfologiczna oraz genetyczna i molekularna
Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc dysponuje wszystkimi elementami tego złożonego postępowania diagnostycznego, które są realizowane w zakładach diagnostycznych szpitala.